როგორია “ჩცდ”-ს მსახიობი ბაქარ ორჯონიკიძე რეალურ ცხოვრებაში? – იხილეთ ფოტოები

სერიალ “ჩემი ცოლის დაქალების” მსახიობი, ბუბა მირცხულავა “ბაქარი” საზოგადოებაში ძალიან პოპულარულია.

მისი სამსახიობო როლისგან განსხვავებით, ბუბა ბრწყინვალე ქმარი და მამაა.

გასულ წელს, მას და მის მეუღლეს შვილი შეეძინათ, სახელად კი ზუკა (ზურაბი) დაარქვეს – როგორც სოციალურ ქსელში განთავსებული ფოტოებით ჩანს, ბუბა ოჯახთან დიდ დროს ატარებს და ბავშვის აღზრდაშიც აქტიურ მონაწილეობას იღებს.

წყარო: mshoblebi.ge

იხილეთ ფოტოები:

როგორია "ჩცდს" მსახიობი ბაქარ ორჯონიკიძე რეალურ ცხოვრებაში? - იხილეთ ფოტოები

მსა­ხი­ო­ბის მე­უღ­ლე სოფო ან­დრუ­ლა­ძეა. წყვი­ლი პან­დე­მი­ის დროს და­ქორ­წინ­და.

ცოტა ხნის წინ მსა­ხი­ო­ბი, ოჯა­ხურ ცხოვ­რე­ბა­ზე სა­უბ­რობ­და:

“რაც ყვე­ლა­ზე მე­ტად “მტკი­ვა“, ისაა, რომ 13 წლი­დან ვმუ­შა­ობ და ყო­ველ­თვის ჩემი ფული მქონ­და. ახლა 22 წლის ვარ, ცოლი მო­ვიყ­ვა­ნე, მაგ­რამ არც სამ­სა­ხუ­რი მაქვს და არც ხელ­ფა­სი – ჯი­ბე­გა­ფხე­კი­ლი ვარ (იცი­ნის). ეს პე­რი­ო­დი ვერ ვმუ­შა­ობ. რაც შე­ე­ხე­ბა ოჯა­ხურ ცხოვ­რე­ბას, ჯერ ადაპ­ტა­ცი­ის პე­რი­ო­დია. მე დიდი ოჯა­ხი მაქვს: ბე­ბია, დედა, მამა, ძმე­ბი, და – ყვე­ლა ერ­თად ვცხოვ­რობ­დით და მე სახ­ლის საქ­მე­ე­ბის კე­თე­ბა არ მი­წევ­და. ახლა აქ რომ სა­რე­ცხს ვფენ და ჭურ­ჭელს ვრე­ცხავ, ეს ამ­ბა­ვი ცოტა მე­უ­ცხო­ე­ბა, მაგ­რამ ყვე­ლა­ფერს სო­ფოს ხომ ვერ გა­ვა­კე­თე­ბი­ნებ. მინ­და, და­ვეხ­მა­რო. ძა­ლი­ან კი მე­ზა­რე­ბა, მაგ­რამ ვცდი­ლობ, არ შე­ვიმ­ჩნიო (იცი­ნის). ბი­ჭის­თვის ისე ცხოვ­რე­ბა მა­ინც ფუ­ფუ­ნე­ბაა (იცი­ნის). გოგო ასე თუ ისე სულ ეხ­მა­რე­ბა დე­დას, სო­ფოც ცოტ-ცო­ტას სახ­ლშიც აკე­თებ­და და იმ­დე­ნად ვერ გრძნობს სხვა­ო­ბას. ახლა საქ­მე მო­ე­მა­ტა, მაგ­რამ მის­თვის ეს დიდი სი­ახ­ლე არაა. ჩემ­თვის ჯო­ჯო­ხე­თია, იმი­ტომ, რომ აქამ­დე ფეხი ფეხ­ზე მქონ­და ხოლ­მე გა­და­დე­ბუ­ლი (იცი­ნის).

ჯო­ჯო­ხე­თი უტ­რი­რე­ბუ­ლია, მაგ­რამ რე­ა­ლუ­რად, ფე­ხი­ფეხ­ზე­გა­და­დე­ბუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან, ამ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ზე გა­დას­ვლას ცოტა შეჩ­ვე­ვა სჭირ­დე­ბა.ძა­ლი­ან დიდი მად­ლო­ბა ჩემ­სა და სო­ფოს ოჯახს, ამ ეტაპ­ზე მათ კი­სერ­ზე ვართ. ბევ­რს არ ვი­თხოვთ, ვცდი­ლობთ, არ შე­ვა­წუ­ხოთ, მაგ­რამ ყვე­ლა­ფერ­ში ისი­ნი გვეხ­მა­რე­ბი­ან. მეც მაქვს რა­ღაც გეგ­მე­ბი, რო­მე­ლიც იმე­დია, გან­ხორ­ცი­ელ­დე­ბა და სე­რი­ა­ლიც, ალ­ბათ, და­ი­წყე­ბა. არ მო­მე­რი­დე­ბა თქმა, რომ 2020 ჩვენ­თვის კარ­გი აღ­მოჩ­ნდა. ზო­გა­დად, ცუდი წე­ლია, მაგ­რამ პი­რა­დად ჩემ­თვის ამა­ზე უკე­თე­სი რაღა უნდა მომ­ხდა­რი­ყო?!” – ამ­ბობ­და ბუბა მირ­ცხუ­ლა­ვა ჟურ­ნალ “თბი­ლი­სე­ლებ­თან” სა­უბ­რი­სას.

"მამობამ შემცვალა... ახლა ერთი სული მაქვს, ცოლ-შვილთან დროულად მივიდე" - როგორია "ბაქარის" ცხოვრება ეკრანს მიღმა, რას ამბობს თავის პერსონაჟზე და რა გეგმები აქვს?

ბა­ქარ ორ­ჯო­ნი­კი­ძე პო­პუ­ლა­რუ­ლი სე­რი­ა­ლის ცნო­ბი­ლი პერ­სო­ნა­ჟია. ამ რო­ლის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი ბუბა მირ­ცხუ­ლა­ვა სკო­ლის მოს­წავ­ლე იყო, “ჩცდ”-ს რომ შე­უ­ერ­თდა და ახლა უკვე ახალ­გაზ­რდა მა­მაა.

ფაქ­ტია, რომ მისი პერ­სო­ნა­ჟი პირ­ვე­ლი­ვე დღი­დან მა­ყუ­რებ­ლის ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრში მო­ექ­ცა და დღემ­დე სე­რი­ო­ზუ­ლი სა­ხეც­ვლი­ლე­ბა გა­ნი­ცა­და. ერთი პრო­ვინ­ცი­ე­ლი, გა­მო­უც­დე­ლი, მე­ა­მი­ტი ბი­ჭის­გან აგ­რე­სი­უ­ლი, მომ­ხვე­ჭე­ლი და და­უნ­დო­ბე­ლი პერ­სო­ნა შე­იქ­მნა… მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ის პრო­ფე­სი­ით მსა­ხი­ო­ბი არ არის, შეძ­ლო და და­მა­ჯე­რე­ბე­ლი სახე შექ­მნა.

რო­გო­რი მა­მაა ბუბა მირ­ცხუ­ლა­ვა, მო­ნა­წი­ლე­ობს თუ არა პა­ტა­რა ზუ­კას გაზ­რდა­ში, რო­გორ აფა­სებს თა­ვის პერ­სო­ნაჟს და რა უახ­ლო­ე­სი გეგ­მე­ბი აქვს, ამა­ზე AMBEBI.GE-ს თა­ვად უამ­ბო.

– ბუბა, რაც მამა გახ­დი, არ გვი­სა­უბ­რია. გი­ლო­ცავ და გვი­თხა­რი, რა შეც­ვა­ლა შვი­ლის და­ბა­დე­ბამ შენს ცხოვ­რე­ბა­ში?

ასევე დაგაინტერესებთ

– და­ი­ბა­და პა­ტა­რა ზუ­რა­ბი, თუმ­ცა ზუ­კას ვე­ძა­ხით. უკვე 4 თვი­საა… ცხოვ­რე­ბა ჩვენ­თვის ახლა მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნია, ყვე­ლა დღე სი­ახ­ლე­ე­ბი­თაა დატ­ვირ­თუ­ლი და და­ხუნძლუ­ლი. მშობ­ლე­ბი და­მე­თან­ხმე­ბი­ან, ახალ­შო­ბი­ლი როცა გყავს, ალ­ბათ ყვე­ლა გა­დის ამ გზას, ყო­ველ­დღე ბავ­შვი ახალ-ახალ რა­ღა­ცებს სწავ­ლობს, მერე გა­გე­ბი­ნებს, რაც სას­წა­უ­ლია. შენც ამას აღ­ტა­ცე­ბუ­ლი და ემო­ცი­ე­ბით ხვდე­ბი.

აქ­ტი­უ­რი ბავ­შვია, რო­გორც გვე­უბ­ნე­ბი­ან, მე და ჩემი მე­უღ­ლეც ბავ­შვო­ბა­ში ასე­თი აქ­ტი­უ­რე­ბი ვი­ყა­ვით, თან მო­ლაქ­ლა­ქე­ე­ბიც. ამას მო­ლაქ­ლა­ქე­ო­ბა ჯერ არ ეტყო­ბა, მაგ­რამ ცდი­ლობს, გა­ი­ა­როს, ძა­ლი­ან მოძ­რა­ვია. მე და ჩემი მე­უღ­ლე დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვართ, ზუ­კაც ბევ­რს ირ­ბენს და ილაქ­ლა­ქებს. ფო­ტო­ე­ბის გა­და­ღე­ბა­ზე აქვს რე­აქ­ცია, მოს­წონს, მე და სო­ფოს სხვე­ბის­გან გვარ­ჩევს…

– პა­ტა­რის გაზ­რდის პრო­ცეს­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ?

– ვცდი­ლობ, მაქ­სი­მა­ლუ­რად ჩა­ვერ­თო, თუმ­ცა ეს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბე­ბი ბავ­შვთან და­კავ­ში­რე­ბით სო­ფოს აქვს აღე­ბუ­ლი. მე მე­ტად სამ­სა­ხუ­რი, უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, გა­და­ღე­ბე­ბი – ამის­კენ ვარ გა­დარ­თუ­ლი. თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო რო­გორც კი ჩა­მი­ვარ­დე­ბა, ვცდი­ლობთ, ერ­თად გა­ვა­სე­ირ­ნოთ და სა­ერ­თოდ მინ­და ხოლ­მე, რომ ბავ­შვთან მეტი დრო გა­ვა­ტა­რო, ვიდ­რე მი­წევს. სოფო კი, რო­გორც გი­თხა­რით, სულ მას­თან არის, თან, ზუკა ბუ­ნებ­რივ კვე­ბა­ზეა და სხვა­ნა­ი­რად არც გა­მო­ვა.

– ე.ი. მა­მო­ბამ შეგცვა­ლა…

– შემ­ცვა­ლა. მშო­ბე­ლი რომ ხდე­ბი, რაც არ უნდა იყოს, იც­ვლე­ბი, ყვე­ლა ასეა და მეც არ ვარ გა­მო­ნაკ­ლი­სი. ადრე თუ დაღ­ლი­ლი და რთუ­ლი დღის მერე სად­მე წას­ვლა და გუ­ლის გა­და­ყო­ლე­ბა მინ­დო­და, ახლა ერთი სული მაქვს, ჩემს ცოლ-შვილ­თან დრო­უ­ლად მო­ვი­დე და დრო მათ­თან გა­ვა­ტა­რო, ბავ­შვს ვე­თა­მა­შო.

– მოდი, სე­რი­ალ­ზე ვი­სა­უბ­როთ – “ჩცდ” არის პრო­ექ­ტი, რო­მელ­საც ჯერ კი­დევ სკო­ლის მოს­წავ­ლე და­უ­კავ­შირ­დი და დღემ­დე სე­რი­ო­ზუ­ლი ად­გი­ლი უკა­ვია მას შენს ცხოვ­რე­ბა­ში… შენი პერ­სო­ნა­ჟი ბა­ქა­რი ბოლო დროს ძა­ლი­ან შე­იც­ვა­ლა. ჩა­მო­ი­ცი­ლა ყვე­ლა პარტნი­ო­რი, კონ­კუ­რენ­ტი და ძა­ლი­ან და­უნ­დო­ბელ პერ­სო­ნად მოგ­ვევ­ლი­ნა… თა­ვად რო­გორ აფა­სებ მას?

– მსა­ხი­ო­ბი რო­გორ პერ­სო­ნაჟ­საც არ უნდა თა­მა­შობ­დეს, რა­ღაც ეტაპ­ზე, თა­ვის გმირს ამარ­თლებს. იდე­ა­ში ცუდი ადა­მი­ა­ნე­ბი ხომ არ არ­სე­ბო­ბენ – ამის თქმა ბა­ქა­რის მა­გა­ლით­ზეც შეგ­ვიძ­ლია. ეს ადა­მი­ა­ნი რომ დღეს ასე­თია, თა­ვის მი­ზეზ-შე­დე­გობ­რი­ვი ფაქ­ტო­რე­ბი აქვს. ასე­თი ხომ არ და­ბა­დე­ბუ­ლა? რა­ტომ გახ­და ასე­თი, რის გამო და რო­გორ, ეს ცალ­კე სა­კი­თხია. რაც მას­ში არ მომ­წონს ისაა, რომ უფრო მა­ტე­რი­ა­ლურ­ზე გა­და­ერ­თო: ძა­ლა­უფ­ლე­ბის მოხ­ვე­ჭა უნდა, და­ი­წყო ამა­ზე ფიქ­რი და არა მარ­ტო ფიქ­რი, ახორ­ცი­ე­ლებს ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით პა­ტარ-პა­ტა­რა გეგ­მებს. გო­ნე­ბის და გუ­ლის ჭი­დილ­ში უკან და­ი­ხია ადა­მი­ა­ნურ­მა ემო­ცი­ებ­მა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი უკა­ნა პლან­ზე აქვს გა­და­წე­უ­ლი. სამ­წუ­ხა­როდ, ასე უყუ­რებს და აფა­სებს რა­ღა­ცებს.

– მის ცხოვ­რე­ბა­ში გაჩ­ნდა ახა­ლი მე­უღ­ლე, რომ­ლის მი­მარ­თაც თა­ვის მო­თხოვ­ნე­ბი აქვს. ის გო­გო­ნაც დაბ­ნე­უ­ლია – არ იცის, რა ქნას… რას იტყვი?

– ბა­ქა­რი სა­ერ­თოდ ვინ­მეს­თან სწო­რად თუ იქ­ცე­ვა, აღარ ვიცი. ყვე­ლას­თან უკვე ისე­თი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა აქვს, რომ ის ადა­მი­ა­ნი სჭირ­დე­ბა. ცო­ლიც ამი­ტომ მო­იყ­ვა­ნა, რომ სჭირ­დე­ბა, თენ­გო­საც იმი­ტომ ემე­გობ­რე­ბა, რომ სჭირ­დე­ბა, მი­მის­თან რო­მა­ნიც სჭირ­დე­ბა. ოჯა­ხის გარ­და, ყვე­ლას გა­მო­ყე­ნე­ბა­ზეა. იცის, რომ ოჯახს ვე­რა­ფერ­ში გა­მო­ი­ყე­ნებს. დედა მის­თვის ერ­თა­დერ­თი “წი­თე­ლი ხა­ზია”. მოკ­ლედ, სხვა ადა­მი­ა­ნებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა იმა­ზე აქვს აწყო­ბი­ლი, მათ­გან რა­ი­მე სარ­გე­ბე­ლი მი­ი­ღოს.

– მისი რა თვი­სე­ბა მოგ­წონს?

– ერ­თა­დერ­თი, რაც შე­იძ­ლე­ბა მო­გე­წო­ნოს, ისაა, რომ მი­ზან­და­სა­ხუ­ლია, ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რად ძლი­ე­რია, ამ­დენ რა­მეს გა­უძ­ლო და გა­უმკლავ­და. არა­და, არ იყო მარ­ტი­ვი, მით უმე­ტეს, რომ მარ­ტოა. ერ­თა­დერ­თი სან­დო ადა­მი­ა­ნი მის­თვის მისი მძღო­ლია, ყვე­ლა­ფერს ამ­დენ ფრონტზე მარ­ტო აკე­თებს და უძღვე­ბა. ამის­თვის დიდი ნერ­ვე­ბი და ში­ნა­გა­ნი სიმ­ყა­რე სჭირ­დე­ბა. ძა­ლი­ან მტკი­ცეა. ვნა­ხოთ, სა­ნამ­დე გას­ტანს მისი ასე­თი სიმ­ყა­რე.

– ბო­ლოს ელ­ვირ­საც სას­ტი­კად მო­ექ­ცა…

– დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ ბა­ქა­რის და ელ­ვი­რის ურ­თი­ერ­თო­ბა უნდა დას­რუ­ლე­ბუ­ლი­ყო. ორი­ვემ ერ­თმა­ნეთ­ზე ბევ­რი რამ იცის. მათი ერ­თა­დერ­თი და­მა­კავ­ში­რე­ბე­ლი ხიდი ფუ­ლია. ბა­ქა­რი ის კაცი არ არის, ვი­ღა­ცას მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ფული უხა­დოს. გა­ჩუ­მე­ბის გამო არ გა­და­უხ­დის, ამი­ტომ მო­ი­ფიქ­რებს რა­ღაც უფრო ბრუ­ტა­ლურს, აგ­რე­სი­ულ მე­თოდს, იმის გამო, რომ სარ­გე­ბე­ლი მხო­ლოდ თვი­თონ მი­ი­ღოს. რო­გორც ბოლო სე­რი­ა­ში ვნა­ხეთ, ელ­ვი­რი აცე­მი­ნა. ვნა­ხოთ, რო­გორ გან­ვი­თარ­დე­ბა ამ­ბე­ბი…

– იც­ნობ ცხოვ­რე­ბა­ში ასეთ ადა­მი­ა­ნებს, თუ ბა­ქა­რი სხვა­დას­ხვა ადა­მი­ა­ნის სხვა­დას­ხვა თვი­სე­ბით შექ­მე­ნი?

– 100%-ით ელ­ვი­რი და ბა­ქა­რი ასე არ­სად იქ­ნე­ბა, მაგ­რამ არ­სე­ბო­ბენ ჩვენს გარ­შე­მო იმ თვი­სე­ბე­ბით, რაც მათ აქვთ. ეს სე­რი­ა­ლიც ამი­ტომ არის ასე­თი. ბა­ქა­რის ხა­სი­ა­თი სხვა­დას­ხვა ადა­მი­ა­ნის შტრი­ხე­ბით შე­იკ­რა. სა­ინ­ტე­რე­სო არც იქ­ნე­ბო­და თვი­სე­ბე­ბი ერთი და იგი­ვე ადა­მი­ა­ნის­გან რომ ამე­ღო. ადრე თუ გვი­ან ამოვ­წუ­რავ­დი.

– სე­რი­ა­ლის გარ­და სხვა რა საქ­მით ხარ და­კა­ვე­ბუ­ლი?

– უნი­ვერ­სი­ტე­ტი და­ვამ­თავ­რე, ვაგ­რძე­ლებ მა­გის­ტრა­ტუ­რას, წელს თუ და­ვამ­თავ­რე, მად­ლო­ბე­ლი ვიქ­ნე­ბი ღმერ­თის და ტექ­ნი­კუ­რი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის. ძა­ლი­ან ხელს მი­წყო­ბენ და აქვე მინ­და, მად­ლო­ბა გა­და­ვუ­ხა­დო მათ. ყო­ველ­თვის გვერ­დში მედგნენ და ახ­ლაც ასეა. იმე­დი მაქვს, და­ვამ­თავ­რებ სა­მა­გის­ტროს, რა­ნა­ი­რად მო­ვას­წრებ, არ ვიცი, მაგ­რამ უნდა მო­ვა­ხერ­ხო. ჩემი და­ნარ­ჩე­ნი დრო ოჯახს და გა­და­ღე­ბას ეთ­მო­ბა.

– შენს მა­ყუ­რე­ბელს რას ეტყვი, რო­მე­ლიც საკ­მა­ოდ აქ­ტი­უ­რი და მგრძნო­ბი­ა­რეა, რაც სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში კარ­გად ჩანს…

– “ჩცდ”-ს მა­ყუ­რე­ბელს მინ­და, ვუ­თხრა, რომ ნუ იქ­ნე­ბი­ან ასე­თი მკაც­რე­ბი და და­უნ­დობ­ლე­ბი. იმის გამო, რომ შა­ბათ-კვი­რას სე­რი­ა­ლი არ გავა, არ შე­იძ­ლე­ბა ამის გამო გვა­გი­ნონ, დაგ­ვწყევ­ლონ და შე­უ­რა­ცხყო­ფა მოგ­ვა­ყე­ნონ. ცოტა ხნით და­ფიქ­რდნენ, რა­ტომ უნდა გვინ­დო­დეს, გავ­ჩერ­დეთ, ან ცუ­დად ვი­ყოთ. რა ჰგო­ნი­ათ, თავს არ ვუფრ­თხი­ლე­დე­ბით, არ ვი­ცავთ წე­სებს, არ ვიც­რე­ბით, თუ, რა?! ჩვენც, რო­გორც მსა­ხი­ო­ბე­ბი, ისე გა­დამ­ღე­ბი ჯგუ­ფი – ყვე­ლა­ნი მაქ­სი­მა­ლუ­რად ვცდი­ლობთ, ვი­ყოთ და­ზღვე­უ­ლე­ბი. მით უფრო, რომ მარ­ტო არ ვართ, ჩვენს უკან ოჯა­ხე­ბი დგას. გა­სა­გე­ბია, რომ სე­რი­ალს ადა­მი­ა­ნე­ბის ძა­ლი­ან დიდი რა­ო­დე­ნო­ბა, მა­ყუ­რე­ბე­ლი ელო­დე­ბა, მაგ­რამ უნდა გაგ­ვი­გონ. ჩვენც ადა­მი­ა­ნე­ბი ვართ!