სიკ­ვდილს ჩავ­ხე­დე თვა­ლებ­ში. ათი ექი­მი მად­გა თავ­ზე და ათი­ვეს თვა­ლებ­ში იკი­თხე­ბო­და… – პაატა გულიაშვილი

 ბევრ მა­მა­კაცს უჭირს ცხოვ­რე­ბის წე­სის შეც­ვლა, ექი­მის და­ჟი­ნე­ბუ­ლი თხოვ­ნის მი­უ­ხე­და­ვად. თქვენ რა და­გეხ­მა­რათ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა­ში?

– ისეთ ტკი­ვი­ლე­ბი გა­მო­ვი­ა­რე, სიკ­ვდილს ჩავ­ხე­დე თვა­ლებ­ში. ათი ექი­მი მად­გა თავ­ზე და ათი­ვეს თვა­ლებ­ში იკი­თხე­ბო­და, ან გა­დარ­ჩე­ბა, ან ვე­რაო. სხვა გზა არ მქონ­და ექი­მებს უნდა დავ­მორ­ჩი­ლე­ბო­დი. რო­გორც კი მივ­ხვდი რომ სწო­რი კვე­ბით თავს უკეთ ვგრძნობ­დი გავ­ყე­ვი ამ ყვე­ლა­ფერს.

ძა­ლი­ან შე­მიყ­ვარ­და წყა­ლი, დღეს უკვე 2 ლიტრ წყალს ვსვამ დღე­ში. სრუ­ლი­ად უარი ვთქვი ღო­რის ხორ­ცზე, ვგიჟ­დე­ბი ისე მე­ნატ­რე­ბა მწვა­დი, მაგ­რამ ამო­ვი­ღე მე­ნი­უ­დან, ასე­ვე – გა­ზი­ა­ნი სას­მე­ლე­ბი, ლუდი, რო­მელ­საც ადრე 8 ლიტ­რამ­დე ვსვამ­დი, არა­ყი, ვის­კი, კო­ნი­ა­კი… პური ასი პრო­ცენ­ტი­დან 1 პრო­ცენ­ტამ­დე და­ვიყ­ვა­ნე. ვჭამ ძი­რი­თა­დად თეთრ ხორცს. ყველ­ზე მე­ტად გა­მიკ­ვირ­და ხაშ­ლა­მაც რომ ამიკ­რძა­ლეს.

კვირისპალიტრა